Fragment instrukcji obsługi automatycznej linii do odlewania grawitacyjnego detali aluminiowych. Rozdział poświęcony bezpieczeństwu linii. Tłumaczenie w kombinacji włoski>polski.
5.6 SICUREZZA DELLA LINEA
5.6.1 Introduzione
La valutazione dei rischi è onnicomprensiva sia dei pericoli per gli operatori, sia di quelli riguardanti altre persone che potrebbero accostarsi alla linea. Sono stati perciò considerati tutti i pericoli di cui alla UNI EN ISO 12100.
In conformità con quanto previsto dalla UNI EN ISO 12100, è stata effettuata una attenta valutazione dei rischi, del modo per prevenirli e dei sistemi per evitare pericoli, con particolare attenzione a quanto segue:
I metodi o le misure da adottare per eliminare i pericoli significativi o ridurne i rischi associati sono riportati nel modo seguente:
5.6.2 Criteri generali di progettazione per i sistemi principali
In fase di progettazione di impianti idraulici e pneumatici sono stati presi in considerazione i requisiti generali delle norme UNI EN 4413:2012 e UNI EN 4414:2012. In particolare su questo manuale di Uso e Manutenzione sono specificati tipo, modalità d’uso e precauzioni.
I componenti e le tubazioni di questi circuiti sono scelti e realizzati con materiali di sicura affidabilità in grado di sopportare le sollecitazioni interne ed esterne previste e sono solidamente fissate e/o protette da qualsiasi tipo di danneggiamento esterno; opportune precauzioni sono state prese affinché, in caso di rottura, esse non presentino rischi per l’operatore.
Nel caso di circuiti chiusi o nel caso di rischio di occlusione delle tubature è prevista una valvola limitatrice di pressione e le tubature sono dimensionate per resistere alla massima pressione erogabile dalla pompa.
Sono indicate nelle istruzioni per l’uso i tipi e le frequenze delle ispezioni e manutenzioni necessarie, ed i pezzi soggetti ad usura, nonché i criteri di sostituzione.
Le tubazioni contenenti aria compressa sono alimentate con pressioni e portate descritte nelle istruzioni per l’uso; nel caso le pressioni disponibili siano superiori a quelle richieste è necessario montare a monte della linea degli appositi riduttori.
5.7 PROTEZIONE DAI PERICOLI DI NATURA MECCANICA NELL’AREA DI LAVORO
Pericolo di schiacciamento
Tale pericolo si ingenera in prossimità di organi in movimento e degli organi di trasmissione: tali zone non sono accessibili. La soluzione adottata consiste nella segregazione dell’area pericolosa mediante riparo fisso oppure dotati di interruttore di sicurezza secondo quanto prescritto dalla UNI EN 1088:2008 „Dispositivi di interblocco associati ai ripari – Principi di progettazione e scelta”. La zona di lavoro è inaccessibile, seguendo i requisiti generali della UNI EN 953:2009.
Pericolo di impigliamento e/o trascinamento
Tale pericolo si ingenera in prossimità di organi di trasmissione in moto e dell’elemento in lavorazione: tali zone non sono accessibili. La soluzione adottata consiste nella segregazione dell’area pericolosa mediante ripari fissi oppure dotati di interruttore di sicurezza secondo quanto prescritto dalla UNI EN 1088:2008 „Dispositivi di interblocco associati ai ripari – Principi di progettazione e scelta”. La zona di lavoro è inaccessibile, seguendo i requisiti generali della UNI EN 953:2009.
Perdita di stabilità
La linea deve essere appoggiata a terra, su una superficie stabile, piana e di sufficiente robustezza (UNI EN ISO 12100).
Gli elementi accessibili della linea sono privi, entro i limiti consentiti dalle loro funzioni, di angoli acuti e spigoli vivi, nonché di superfici rugose che possano causare lesioni (UNI EN ISO 12100).
L’avviamento del ciclo di lavoro della linea è possibile soltanto se tutti i ripari previsti sono al loro posto ed in funzione.
I dispositivi di protezione sono concepiti ed applicati in modo che la loro regolazione richieda un intervento volontario, ad esempio l’uso di un attrezzo, di una chiave. La mancanza o il mancato funzionamento di uno dei loro elementi inoltre impedisce l’avviamento o provoca l’arresto degli elementi mobili (UNI EN 953:2009).
Se il riparo è fisso, è apribile soltanto mediante l’uso di appropriati utensili (UNI EN ISO 12100) e realizzato in modo che senza gli elementi di fissaggio non possa rimanere al proprio posto.
Le protezioni mobili sono tutte dotate di micro di sicurezza, l’avaria dello stesso provoca l’arresto degli elementi mobili. Nella costruzione dei ripari si è posto attenzione al loro dimensionamento affinché non ci si possa chiudere all’interno degli stessi (UNI EN 1037:2008).
Per eventuali altri pericoli di natura meccanica si deve far riferimento alla norma UNI EN 12100 „Sicurezza del macchinario – Principi generali di progettazione – Valutazione del rischio e riduzione del rischio”.
5.6 BEZPIECZEŃSTWO LINII
5.6.1 Wstęp
Ocena ryzyka obejmuje zarówno zagrożenia dotyczące operatorów, jak i innych osób mogących znajdować się przy linii. Dlatego też uwzględniono wszystkie zagrożenia, o których w UNI EN ISO 12100.
Zgodnie z UNI EN ISO 12100 przeprowadzono staranną ocenę ryzyka, sposobu zapobiegania oraz systemów pozwalających na unikanie zagrożeń, ze szczególnym uwzględnieniem poniższego:
Metody oraz środki, które należy zastosować w celu wyeliminowania większych zagrożeń lub ograniczenia związanego z nimi ryzyka podano w następujący sposób:
5.6.2 Ogólne kryteria projektowe głównych układów
Podczas projektowania instalacji hydraulicznych i pneumatycznych uwzględniono ogólne wymogi norm UNI EN 4413:2012 i UNI EN 4414:2012. W tej Instrukcji obsługi i konserwacji wyszczególniono zwłaszcza typ, sposób użycia oraz środki ostrożności.
Komponenty i przewody tych układów wybrano i wykonano z niezawodnych materiałów, wytrzymujących zamierzone naprężenia wewnętrzne i zewnętrzne. Są one trwale zamocowane i/lub zabezpieczone przed wszelkimi uszkodzeniami od strony zewnętrznej. Zastosowano też odpowiednie środki ostrożności, aby w razie uszkodzenia nie stwarzały zagrożenia dla operatora.
W przypadku układów zamkniętych lub w razie ryzyka zatkania węży przewidziano zawór ograniczający ciśnienie, a węże są zwymiarowane w sposób pozwalający na wytrzymanie najwyższego ciśnienia zapewnianego przez pompę.
W instrukcji obsługi podano rodzaj i częstotliwość niezbędnych przeglądów oraz prac konserwacyjnych/serwisowych, części eksploatacyjne, a także kryteria wymiany.
Węże, w których przepływa sprężone powietrze są zasilane z zachowaniem parametrów ciśnienia i przepływu opisanych w instrukcji obsługi. Jeżeli dostępne ciśnienie przekracza wymaganą wartość, przed linią trzeba zainstalować odpowiednie reduktory.
5.7 OCHRONA PRZED ZAGROŻENIAMI NATURY MECHANICZNEJ W OBSZARZE ROBOCZYM
Zagrożenie zmiażdżeniem
Takie zagrożenie istnieje w pobliżu poruszających się mechanizmów oraz układów napędowych. Strefy takie są niedostępne. Zastosowane rozwiązanie polega na oddzieleniu niebezpiecznego obszaru osłoną stałą lub wyposażoną w przełącznik bezpieczeństwa, zgodnie z UNI EN 1088:2008 „Urządzenia blokujące sprzężone z osłonami – Zasady projektowania i doboru”. Strefa robocza jest niedostępna, zgodnie z ogólnymi wymaganiami UNI EN 953:2009.
Zagrożenie pochwyceniem i/lub wciągnięciem
Takie zagrożenie istnieje w pobliżu poruszających się układów napędowych oraz obrabianego elementu. Strefy takie są niedostępne. Zastosowane rozwiązanie polega na oddzieleniu niebezpiecznego obszaru osłonami stałymi lub wyposażonymi w przełącznik bezpieczeństwa, zgodnie z UNI EN 1088:2008 „Urządzenia blokujące sprzężone z osłonami – Zasady projektowania i doboru”. Strefa robocza jest niedostępna, zgodnie z ogólnymi wymaganiami UNI EN 953:2009.
Utrata stabilności
Linia musi stać na ziemi, na stabilnej, płaskiej i odpowiednio wytrzymałej powierzchni (UNI EN ISO 12100).
Dostępne elementy linii nie mają (w granicach dopuszczalnych przez pełnione funkcje) ostrych naroży ani krawędzi, ani też chropowatych powierzchni mogących powodować obrażenia (UNI EN ISO 12100).
Cykl roboczy linii można rozpocząć wyłącznie wtedy, gdy wszystkie przewidziane osłony są założone na miejscu i działają.
Urządzenia ochronne zostały opracowane i zastosowane w taki sposób, aby ich regulacja wymagała działania celowego, np. użycia narzędzia czy klucza. Ponadto, brak lub niesprawność jednego z takich elementów uniemożliwia uruchomienie i powoduje zatrzymanie elementów ruchomych (UNI EN 953:2009).
Osłonę stałą można otworzyć jedynie odpowiednimi narzędziami (UNI EN ISO 12100). Osłona taka jest wykonana w sposób uniemożliwiający jej utrzymanie na miejscu bez elementów mocujących.
Wszystkie środki zabezpieczające ruchome są wyposażone w mikroprzełącznik bezpieczeństwa, którego usterka zatrzymuje elementy ruchome. Podczas pracy nad konstrukcją osłon zwrócono uwagę na ich zwymiarowanie, aby nikt nie mógł zostać zamknięty wewnątrz (UNI EN 1037:2008).
Informacje na temat ewentualnych innych zagrożeń natury mechanicznej można znaleźć w normie UNI EN 12100 „Bezpieczeństwo maszyn – Ogólne zasady projektowania – Ocena ryzyka i zmniejszanie ryzyka”.
